Oude man met staar

Op een dag komt een oude man van 79 de spreekkamer binnen. Hij wordt begeleid door zijn neef. De neef is een onderwijzer die vlak bij Macha Hospital woont. Hij heeft zijn oom vanuit zijn woonplaats in een andere provincie mee naar Macha genomen, omdat hij gehoord had dat hier een oogarts gekomen is die zijn oom misschien kan helpen. Oom kan met zijn rechteroog alleen nog licht en donker zien en is met zijn linkeroog ook zeer slechtziend. Dit maakt hem onzeker en erg afhankelijk. Eigenlijk ligt hij het liefst de hele dag op bed.

Hij wordt onderzocht, zijn neef vertaalt, en hij blijkt staar te hebben. Gelukkig kan dit geopereerd worden. Er wordt een afspraak gemaakt voor een operatie aan zijn rechter oog.

Voordat hij geopereerd wordt is de oude man gespannen, dat is duidelijk te merken. Maar gelukkig verloopt de operatie, die wel redelijk gecompliceerd is, naar wens.

De oude man blijft een nacht in het ziekenhuis en slaapt goed.

De volgende ochtend komt hij voor controle naar de poli, ook weer samen met zijn neef. Zijn oog ziet er goed uit en hij ziet er veel meer ontspannen uit. Hij kan inmiddels bewegende handen zien en kan tellen hoeveel mensen er in de spreekkamer zijn.

(Op de vraag hoe veel vingers er opgestoken worden gaat hij, als grap, mensen tellen. Vingers kan hij nog niet onderscheiden, mensen al wel…)

Het oog is bij het druppelen nog iets gevoelig, maardat is alles.

De man wordt uit het ziekenhuis ontslagen en mag naar het huis van zijn neef waar de hygiëne goed is en hij gedruppeld kan worden. Voordat hij gaat, wordt het druppelen voorgedaan en worden er instructies meegegeven.

Twee dagen later komt hij weer op controle en kan de oude man de bovenste letters van de leeskaart lezen!

Hij krijgt nog extra druppeltjes mee om het genezingsproces te bevorderen. Ook wordt hem geadviseerd een zonnebril tegen stof en zonlicht te kopen. Hij vraagt ook om een leesbril, maar dat moet nog even wachten, omdat het oog eerst verder moet genezen.

De man krijgt het advies mee om zeker drie keer per dag een uur uit bed te gaan en regelmatig een wandelingetje te maken. Dit zal de genezing van zijn oog bevorderen.

Gelukkig mag hij nog een paar maanden bij zijn neef blijven, zodat hij helemaal kan herstellen.

Een paar dagen later ga ik bij de oude man op bezoek, op zijn logeeradres. Hij komt ons tegemoet en op de vraag: “Hoe gaat het met u?” antwoordt hij: ” I can see everything”.

Dit herhaalt hij tijdens het bezoek verschillende keren. Hij is zo blij!!

Echt heel bijzonder om het verschil te zien. Zijn vrouw weet nog niet dat de operatie zo goed gelukt is. Er is op dit moment geen telefoonverbinding mogelijk. Maar zijn zus, de moeder van de neef waar hij verblijft die in Choma woont, is al wel geinformeerd en is ook al op bezoek geweest, zodat ze met eigen ogen kon zien dat het goed gaat met haar broer.

De toekomst ziet er voor de oude man nu heel anders uit dan voorheen. Hij is van plan weer naar het veld te gaan om daar zijn steentje bij te dragen. Hij kan straks weer lezen, wat hij graag doet. Hij hoeft niet noodgedwongen meer de hele dag in zijn stoel te blijven zitten of op bed en is niet meer voor alles afhankelijk van anderen.

Want: he can see everything!

Eye for Zambia: thank jou!